Bloeddorstige buren.

Een korte periode zonneschijn op een winterdag zorgt ervoor dat een
opvallend beestje wakker is geworden en zo de aandacht trekt. De Vuurwants (Pyrrhocoris apterus)  met zijn bontgekleurde pakje misstaat helemaal niet bij de feestdagen. De overwegend helder
rode kleur met een karakteristiek patroon van zwarte lichaamsdelen
en vlekken is maar met weinig andere wantsen te verwarren, alleen
soorten met rode en zwarte kleuren zijn enigszins gelijkend. Een
voorbeeld is de Kaneelwants (Corizus hyoscyami),
die vergelijkbare rode kleuren met zwarte vlekken maar door een ander patroon kunnen beide soorten echter makkelijk uit
elkaar worden gehouden. Ze leven voornamelijk van sappen uit bladeren of zaden van planten die met de zuigsnuit worden opgezogen. Ook worden wel wondsappen opgenomen uit de
boomschors, waardoor soms grote aantallen Vuurwantsen
op de boombast
zijn te zien. Ze hebben een echte voorkeur voor de Lindeboom waar je ze
bij de stam kunt aan treffen, maar soms ook bij andere planten. Volwassen exemplaren overwinteren waarbij
ze meestal in grote groepen ondergronds, onder stenen, bladeren of
boomschors schuilen. De Vuurwants
is een omnivoor dus naast voornamelijk plantensappen vullen ze hun menu
aan
met het leegzuigen van dode insecten en soms wordt actief op andere
insecten gejaagd. Soortgenoten worden daarbij niet ontzien en wakker
worden in de winter heeft dus grote voordelen ten opzichte van je
"star-dode" soortgenoten die nog in winterslaap zijn! In dit geval:
Beter een verre goede vriend dan slechte buren! Maar zo gauw de
temperatuur zakt wordt moet je wel zorgen dat je na je "buren"maaltijd
ergens op een goede vorstvrije plek weer verder kunt slapen!