Vanmorgen verscheen in The Guardian het vijfde stuk alweer dat filosofe Clare Carlisle aan Spinoza wijdt – deze keer met de titel: On human nature
"We are not autonomous individuals but part of a greater whole, says Spinoza, and there is no such thing as human free will."
Knap vind ik het hoe ze in kort bestek de hoofdlijnen van Spinoza's filosofie weet te schetsen.
Sommige passages acht ik wat minder gelukkig ( "a human mind is an intellectual whole" – "each human mind involves awareness of a human body") en ze volgt kennelijk de lijn van Curley waarbij de lichamelijke aspecten aan fysieke wetten en de geestelijke aspecten aan "logical relations" relations onderhevig zijn. Ik vraag me af of de geestelijke veroorzakingen daarmee uitputtend beschreven zijn.
Fraai vind hoe ze zowel de dualistische als de reductionistische verklaringen met Spinoza afwijst: 't materiële en geestelijke vergen "distinct explanatory orders". "They offer two alternative ways of describing and understanding our world, and ourselves, which are equally complete and equally legitimate." Tenslotte geeft ze Spinoza's argumenten waarom we, maar ten onrechte, geneigd zijn in een vrije wil te geloven.
