Ook in Italië wordt rond deze tijd het einde van de Grote Oorlog (en bij uitbreiding alle oorlogen) herdacht en zoals het Merana past had ook ons dorp gezorgd voor een herdenkingsplechtigheid.
Meer nog, de gemeente zorgde zelfs voor een gloednieuw standbeeld waarin alle slachtoffers van alle oorlogen herdacht en betreurd worden en uiteraard moest dat met de nodige ‘glamour’ ingewijd worden.
De Alpini’s uit de wijde omgeving waren uitgenodigd, de volledige fanfare was present, de strijders zelf blonken van trots tijdens de ochtendlijke rondgang en gans Merana was op zijn paasbest uitgedost, er is hier zoals je weet niet veel nodig om samen te komen, muziek te maken en uiteraard te eten en te drinken.
Toen ik rond half vijf in de namiddag beneden in het dorp ging joggen was er nog volop ambiance in onze Pro Loco. Volgens mij moeten er na zo’n ‘tafelfestijnmarathon’ nieuwe slachtoffers gevallen zijn, maar soit, die herdenken we er dan wel bij volgend jaar, 
.
(Nicolas)
