Na de succesvolle kayaktocht met mijn vriendin Karen, besloot Nicolas dat hij dat ook wel eens wou proberen. Omdat “Winterkayak” (yep, zo heten ze echt) ook in Varigotti kayaks heeft, besloten we deze keer die richting uit te trekken. Ook kozen we ervoor om gewoon met zijn tweetjes een kayak te huren in plaats van een begeleide tocht.
Costantino, die vorige keer onze gids was, vertelde ons over een strandje dat enkel te bereiken is via een moeilijke klimpartij of via de zee. Ook is dit één van de mooiste stranden van Ligurië. Dat leek ons een mooi doel voor onze tocht.
Nicolas was helemaal onder de indruk van ons vertrek, hij vreesde dat we zo vlot vooruit gingen omdat we nu met de stroom mee voeren en we dus op de terugweg nogal zouden afzien. Maar kayakken op zee blijkt, als de zee kalm is tenminste, eigenlijk gewoon erg vlot te gaan. We kwamen dus al vrij snel aan bij Punta Crena, het zo goed als onbereikbare strand. En inderdaad, wat jonge mensen waren via een touw in de rotsen de heuvel aan het afdalen. No way dat ik dat ooit zal doen met mijn hoogtevrees !
We kayakten eerst nog even naar een volgend strand, en regelmatig zagen we op moeilijke plekken op de rotsen mensen liggen of eraf duiken. Een wonder dat er hier geen ongelukken gebeuren. Op het strand gingen wij ook even het water in. De zee is momenteel absoluut niet koud, heerlijk !
Eenmaal terug op zee moest ik er ook eens in”duiken” voor de foto (de foto van de grote sprong is helaas niet door de censuur geraakt)
En dan, op naar het strandje, waar het volgens Costantino ook altijd vol nudisten lag. Dat laatste viel wat tegen, behalve één man met mooi gebruind achterwerk 😉 had iedereen mooi zijn badkleding aan. Maar wat een plek !!! Een klein strandje, helemaal omgeven door rotsen. Paradijselijk gewoon.
En zo was mijn tweede zeekayak-ervaring ook weer een succes ! Ons zul je zeker nog op zee terugvinden.