Drie jaar geleden weidde ik een van mijn columns aan mijn beste hulpverlener. Frans was de laatste hulpverlener die ik gehad heb.
Door het het contact met Frans is mijn leven in een stroomversnelling gekomen, zag ik de zon weer…..
Vandaag kreeg ik een telefoontje; de column is bekroond met een klein geldbedrag.
Ik wilde jullie het schrijfsel niet onthouden.
De naam Frans is fictief.
VAKJARGON
In mijn carrière in de psychiatrie heb ik talloze hulpverleners versleten. Ik ben een hele speciale in een woonvorm in Nuth tegengekomen. Voor het gemak noem ik hem maar even Frans.
Frans leek niet op een doorsnee hulpverlener. Een carrière als bouwvakker had hem ook niet misstaan..
Frans deed niet aan rehabilitatie. Toen ik verhuisde vanuit de woonvorm naar mijn flatje kwam hij gewoon in zijn vrije tijd hier schilderen. Zijn zoon sloot in mijn flat alle elektrische apparatuur aan.
Aan lange overlegmomenten had hij ook een hekel. "vergaderen is voor talentloze mensen", zei hij altijd.
Als hij weer eens te laat kwam voor een gesprek met mij, dan zei hij niet: "ik kom van een crisis", maar "ik heb me verslapen".
Hij liet me niet ventileren , hij vond het gezond dat ik zo af en toe vreselijk kwaad kon zijn.
Met het leveren van herstelgeoriënteerde zorg hield hij zich ook niet bezig: toen mijn moeder onverwacht stierf, liet hij me gewoon lekker janken en trooste hij me!
Vraaggestuurde zorg, was aan hem ook niet besteed! Frans liet me gewoon zelf mijn begeleidingsplan schrijven.
Over mijn diagnose OCD: "a wat, jouw zelfbeeld is aan diggelen"
Frans paste ook geen interventies toe op de cliënt en zijn systeem, hij sprak gewoon met een van broers als ik me rot voelde.
Ik had niet het idee dat ik een professionele hulpverleningsrelatie met hem had. Hij vertelde gewoon dat hij ruzie had gehad met zijn vrouw en daardoor geen zin had in een gesprek met mij.
Protocollen en methodisch handelen, daar is hij allergisch voor. Hij gebruikt gewoon zijn gezonde verstand en is een meester in het zoeken van een creatieve, niet alledaagse oplossingen.
Als ik een erg moeilijke vraag stelde dan zei ie: "Ik weet het ook niet jong!"
Frans? Daar ga ik dadelijk naar toe. Frans is NU collega. Niet zomaar eentje, maar de meest inspirerende.
Als ik hem dan weer zie, zegt ie: "je hebt toch echt alles zelf gedaan"