Zoals ik in het vorige blog al aangaf ben ik om en ga ik mee met de
interpretatie van Henk Keizer dat 1) de idea
Dei de idee van Gods wezen is en 2) dat in 2/3 het bestaan van de
objectieve ideeën geponeerd wordt en 3) dat uit 2/4 dus te begrijpen is dat die
objectieve ideeën in 2/3 voortkomen uit de idea
Dei die zelf eveneens in datzelfde 2/3 geponeerd wordt.
Dit geeft duidelijk aan dat Spinoza heel veel in 2/3 gestopt
heeft – hij stapelde meerdere stellingen. Aanwijzingen aan de lezer over hoe
dit te lezen, spreidde hij over diverse volgende proposities en scholia. Zo zat
alles wel erg in elkaar gekronkeld. Maar goed, daar moet uit te komen zijn (hoewel
de secundaire Spinozaliteratuur daarin weinig hulp biedt).