Terwijl ik aan het lezen ben in de cursus over de Ethica die J.H. Gunning Jr. in 1887-1888 gaf (ik
zal er binnenkort een blog aan wijden), zag ik 
dat gisteren de Franse filosoof Didier
Karl een blog had: “Spinoza ou le sens de la question.” [Cf.]
Hij schetst hoe Pierre Macherey (1938), de Franse
marxistische en poststructuralistische literatuurcriticus en filosoof, bekend
van zijn Hegel ou Spinoza (1977), in
de jaren ’90 een cursus gaf over de Ethica,
die vijf jaar duurde: elk jaar een Ethica-deel waarop telkens een boek volgde
onder de titel Introduction à l’Éthique
de Spinoza (5 volumes) (1994-1998)
Didier Karl schetst hoe er tijdens de colleges een stilte heerste – een(ijzige? beklemmende?)
oorverdovend stilte. Vanuit de studenten kwam geen enkele reactie. Zelfs geen schaduw van een
reactie! Er was alleen maar een algehele afatische houding. Een stilte van
de kant van de collegevolgers die Macherey af en toe trachtte te doorbreken
door niet in het algemeen te vragen:
