Over 'begrijpen' en 'wijsheid' van dieren hadden we een jaar geleden op dit blog een uitgebreide discussie. Wellicht krijgt die een nieuwe impuls in het verlengde van het volgende:
Het Italiaanse tijdschrift Giornale Critico di Storia delle Idee [GCSI] – Anno 2, numero 4, [december 2010], dat als thema had "L'animale che noi siamo [Het dier dat we zijn]", bevatte ook een artikel van Andrea Sangiacomo: "Gli strani confini della coscienza: Spinoza e gli animali [De vreemde grenzen van het bewustzijn: Spinoza en de dieren]"
Wim Klever attendeerde mij erop met de aantekening: "Fantastisch stuk; zeer deskundige behandeling van de kwestie, waarover wij discussieerden: rationele kennis van dieren. [PDF]
De bovenstaande bij het nummer geplaatste afbeelding meen ik te herkennen als een tekening uit J.C. Lavater's physiognomische Fragmente zur Beförderung von Menschenkenntniss und Menschenliebe [1777].
In dat tijdschrift staan nog enige artikelen van Andrea Sangiacomo. Zie dit inhoudsoverzicht.
• Ritornare a Spinoza. Appunti per una contro storia dell’ontologia dal punto di vista dell’infinito [htm]
• Il potere dell’individuo e il principio della rappresentanza politica: Hobbes, Rousseau e Spinoza. In: GCSI – Anno 3, numero 5, [2011] [PDF]
