Afgelopen zaterdag, 1 dag voor de show in Goes, maakten wij
's middags een wandeling door het Wisselse veen.
Net voor ik terug wilde naar de auto gooide ik een bal in een vennetje. Voor het vennetje stond riet. Romi en Lori renden samen naar de bal. Lori pakte hem, liet hem gelijk weer los en kwam jankend mijn kant op rennen.
Ze mankte op haar rechtervoorpootje. Ze ging voor mij staan en tilde haar pootje op. Ik heb het voetje nagekeken maar kon niet vinden waar de pijn vandaan kwam.
We zijn gelijk naar de auto gelopen. Lori liep weer normaal maar onderweg stopte ze nog eens om aan haar pootje te knagen, weer nagekeken. Niets gevonden en ze liep gewoon mee naar de auto.
Thuis heb ik haar onder de douche gezet en het pootje zo goed mogelijk schoon gespoeld. 's Avonds leek het de ene keer goed te gaan en de andere keer dacht ik toch dat ze mankte.
Zondag heeft ze de show gelopen zonder dat ze mankte.
's Avonds nog een lekkere wandeling gemaakt en ook hier geen probleem. Maandagmorgen leek het haar toch weer te irriteren en ben ik voor de zekerheid naar de dierenarts gegaan.
De dierenarts heeft de haartjes aan de onderkant van haar voet weggeschoren en voelde een verdikking.
Hij was er zeker van dat er iets in haar pootje zat en wilde het liefst wachten tot de voet door meer verdikking zelf aan zou geven waar het probleem zat.
In de loop van de maandag werd het tussen twee tenen steeds wat dikker. Wel kon ze nog steeds lopen zonder dat ze mankte.
Dinsdag zat er een flinke bobbel. 's Middag zijn we naar het Emstergat geweest, want de wandeling mocht gewoon door gaan.
Op het Emstergat vermeed ze het gras het liefst en zocht de stevige paden. De jachttraining van die avond dus toch maar af gezegt.
Woensdagmorgen om 12.00 uur zijn we weer terug gegaan naar de dierenarts die nu inderdaad exact de juiste plek kon vinden.
Onze dappere bruine dame heeft zich heel kranig gehouden!
Staand op drie pootjes, haar kop op mijn schouder, zonder verdoving…liet ze de dierenarts doen wat hij moest doen.
De dierenarts heeft twee kleine splintertjes weg gehaald. Hij vond dit eigenlijk aan de weinige kant aangezien het steekgat behoorlijk was. Lori heeft een verband om haar pootje gekregen.
Nu is het afwachten of het mooi dicht groeit en er niet wat achter gebleven is, waardoor het proces op nieuw begint.
Lori dacht eerst dat ze met het verbandje niet kon lopen en hinkte op drie pootjes. Maar ze heeft het nu aardig door.
Update Zaterdag 12-04
Donderdag heb ik het verband weer van Lori's pootje afgehaald.
Het wondje was nog open maar, is nu inmiddels dicht.
Nu zit er nog een kleine verdikking, die we nog even in de gaten houden. Ze kan er weer prima op lopen.
Update Maandag 14-04
De kleine verdikking bleef het weekend zitten en werd niet kleiner.
Daarom vandaag toch maar weer even naar de dierenarts geweest.
Het steekgat was veel kleiner geworden maar er zat toch inderdaad nog wat troep in. De dierenarts heeft het weer goed schoongemaakt en sluit niet uit dat we er nog een keer voor terug moeten komen.
Lori vond het altijd geweldig bij de dierenarts en is gek op hem,
maar toen we nu het kamertje in gingen draaide ze zich zo weer om met de staart tussen de benen en haar kop omlaag.
Ze is er echt even klaar mee.