Terwijl wij gestart waren voor onze 2de etappe was in het verre Oosten een totale zonsverduistering te zien deze dag. Als ik de kans zou hebben gehad om daar naar toe te kunnen zou te de Vierdaagse dit jaar hebben laten schieten. Veel personen in mijn omgeving geloofde dat niet maar het is toch waar. Deze zonsverduistering was namelijk de langste in de 21ste eeuw.
Ons Ma had besloten om naar huis te gaan en we hebben gevraagd of wij dan (zoals ook oorspronkelijk de bedoeling was) op het 2-persoonsbed konden slapen. We waren alleen akkoord gegaan met de hoogslaper + het lager slapen om mijn moeder te ontzien. En in eerste instantie was dat ook goed. Maar daarover later meer.
De wandeling ging zoals gebruikelijk eerst een heel stuk door Nijmegen richting Weezenhof. Daarna waren we snel bij de stand waar we steeds drinkyoghurt kopen. We hadden ondertussen al bijna 2 uur gewandeld.
Het begon even te regenen maar voordat we weer verder wilden lopen was het eigenlijk al weer droog. Dus de poncho kon ook weer snel uit. We liepen richting Alverna en zagen daar een man met een trompet.
De gehele dag zagen wij hem met verschillende bandjes meespelen. Wel een leuke invulling van je wandeling en ook leuk voor de medewandelaars.
