Wereldbeker schaatsen in ‘Tjalf’: Het was weer raak op de
eerste vrijdag van drie dagen hardrijden op de schaats. ‘We’ dus op onze baan
in Friesland. De baan die nog wel even blijft en dat is maar goed ook. Het
Almere-gedoe kan in de ijskast en hopelijk vriest dat idee dusdanig hard dat de
woorden ‘schaatsen in Almere’ niet meer hoeven worden uitgesproken. Het idee
al. Gelukkig hoefde niemand eraan te denken vandaag. Heel hard rijden en
proberen de afstand te winnen of in ieder geval het podium te halen en voor de
met alle respect iets mindere Goden en Godinnen, een persoonlijk record rijden.
Echt zwakke schaats(t)ers waren er niet bij. De zogenaamde A-groepen reden en
dat moet – op papier althans – een stukje heerlijk zalm zijn, waarvan het
neusje vooral aan het eind van elke rit zou moeten zitten. En zo was het ook.
