Terwijl Nicolas lange dagen maakt als metsershulpje, heb ik gelukkig nog de tijd om samen met de hond lange wandelingen te maken en te genieten van de natuur die langzaamaan terug in gang schiet. Heerlijk om elke dag een beetje meer kleur te zien verschijnen.
Ondertussen vrees ik dat onze dorpsgenoten mij met de dag vreemder vinden. Niet enkel ga ik gaan wandelen met mijn hond, niet truffels zoeken, niet jagen, niet op paddenstoelenzoektocht, nee gewoon wandelen … Daarenboven zien ze ook mij regelmatig met cement bezig. Volgens de mannen hier is dat een uniek zicht.
Ok, ik bouw geen huizen, zelfs geen garage, maar houd het op een muurtje en kruidenbak. 't Is een begin hé. Ik moet wel opletten, straks word ik ook als metsershulp ingeschakeld en wie zal dan met Indy wandelen?
(Natascha)
