Waar het ook in onze vroegere lage landen aspergetijd is en iedereen dus op ‘jacht’ gaat bij de plaatselijke supermarkt of misschien wel groenteboer, zijn wij terug naar Le Manie getrokken, ons lievelingsnatuurplekje boven de kust van Noli.
Of we gaan er wandelen of mountainbiken of zoals nu dus asperges zoeken. Twee weken terug waren we al geweest voor een behoorlijk magere oogst (amper één omelet met asperges kunnen eten) maar nu waren we er vast van overtuigd beter te doen, wij dus opnieuw ‘into the wild’ op zoek naar eten, 
.
En yep, 4 uren later waren we fier op onze vangst, ik dacht minstens 1 kilo te hebben hetgeen thuis amper 400 gram bleek maar soit, toch genoeg om aan onze twee gastenkoppels uit te kunnen delen en zelf ook nog volop te genieten van wilde asperges op de grillpan afgewerkt met een beetje parmesan en balsamico, superlekker, zeker als je weet dat je ze zelf gevonden en geplukt hebt.
In ruil kregen we van één van onze gasten daags nadien een zelf gebakken taart op basis van limoncello op een bodem van geplette cantuccikoekjes, niet enkel fotogeniek maar echt superlekker, dank je Leonie en Gert-Jan!
(Nicolas)
