Vroeg opstaan. Het is mutsenweer maar de hondjes staan alweer ongeduldig paraat om mee te gaan. De eerste merel is schuchter zijn stembanden aan het oefenen. Een Ree loopt vanuit het open veld richting de dekking. Een ritselde Bosmuis in de dikke humuslaag. Weer onmisbare verse dassenprenten in de modder. Ongewild loop ik met het spoor mee en zie dat de Das in een half opgegraven muizenholletje met succes een muis heeft gepakt. Een mannetje Zwarte specht hunkert roepend vanuit het beukenbos……….het vrouwtje beantwoord hem. In de verte probeert een boer zijn tractor te starten. Met een grote opstijgende zwarte pluim lukt dat en tuffend gaan ze naar het veld. En dan een natuurfenomeen wat elke dag gebeurd. Vanzelfsprekend of……., iedereen beleefd dat op zijn eigen manier. George Harrison verwoordde dat met: Here comes the Sun, Here comes the Sun, and i say it’s all right. Met dat tijdloze liedje van The Beatles in mijn hoofd maakte ik een foto van deze “doodgewone” zonsopgang……….. Weer eens iets anders dan met het verkeerde been uit bed stappen om zich vervolgens met de auto in de dagelijkse file te persen om naar het werk te gaan.
