Na het drukke baltsseizoen van de Merels (Turdus merula) breekt de volgende drukke tijd aan voor het prille vogelpaar. Voordat de eieren gelegd worden moet er eerst een nest gebouwd worden. Merels zijn erg inventief, als het op nestgelegenheid aankomt. Ze zijn op de meest uiteenlopende nestelplaatsen te vinden. In onze tuin heeft het mannetje met het witte schoudervleugelveertje samen met zijn vrouwtje op een uitstekende balk, aan de achterkant, onder het afdak van het houthok een nest gebouwd. Het nest wordt grotendeels door het wijfje gebouwd. Het bestaat uit een compact, diep holletje van droog gras en mos, van binnen bepleisterd met modder en gevoerd met fijn plantenmateriaal en gras. Met de nestbouw is alles goed verlopen en werden er vier eieren in gelegd. Die worden in ongeveer 12 à 15 dagen uitgebroed. De eieren hebben een mooie blauwgroen kleur en zijn bedekt met rood- of geelbruine vlekken. Hun broedtijd loopt van half maart tot begin augustus. Merels in dorpen en steden vinden meer voedsel en zij kunnen dus wel 3 tot 4 legsels voortbrengen op een jaar. Een "wild" Merelpaar heeft veel meer moeite met het zoeken naar voedsel en zij houden het dus meestal bij twee. Na de geboorte zijn de jonge mereltjes nog volledig naakt. Na iets minder dan twee weken hebben ze een volwaardig verenkleed. "Onze" mereltjes mogen nog eventjes in het nest blijven. Bij het maken van de foto blijven ze doodstil gedrukt in het nest zitten. Als één van de ouders met voer op de nestrand neerstrijkt, steken de jongen de kopjes omhoog. Daarbij maken ze bedelende geluiden en trillende vleugels om te laten blijken dat ze honger hebben en houden de snavel wagenwijd open. De jongen worden de eerste tijd om de beurt door hun ouders gevoederd met vruchten, zaden en insecten. Na ongeveer twee weken verlaten de jongen het nest, nog voordat ze echt kunnen vliegen. Ze blijven nog ongeveer drie weken voor hun voedsel van hun ouders afhankelijk. Ik ben zeer benieuwd of de nazaten net als hun vader ook een witte schouderveertjes krijgen!
