In een oud park vlak bij een het landgoed in Brabant wordt mijn aandacht getrokken naar een paar bloemen aan een bosrand. Het is de Herfsttijlloos (Colchicum autmnale). In het wild komt Herfsttijlloos voor van Griekenland tot het westen en midden van Europa. In Nederland komen ze in het wild voor in Limburg en enkele plaatsen langs de Gelderse IJssel. Dit bolgewas groeit in vochtige, voedselrijke bossen en vochtige kruidenrijke graslanden. Daarnaast is deze soort in het verleden veel aangeplant als stinsenplant in buitenplaatsen, landgoederen. De bloemen lijken op een krokus maar deze soort heeft zes meeldraden en de krokus slechts drie. Daarnaast heeft Colchicum drie aparte stempels en de krokus slechts een. Of deze in het park de wilde soort is heb ik zo mijn twijfels, er zijn tegenwoordig veel cultivars in de omloop. In het voorjaar groeit er vanuit de bol een grote toef bladeren. Ook verschijnt er dan in het midden van de rozet op een korte steel een zaaddoos. Later in het jaar sterft dit blad weer af en de zaaddoos lijkt en maakt dan, bij het bewegen er van, het geluid van een rammelaar. In de herfst komen er weer de mooie bloemen te voorschijn. De fraaie verschijning van deze plant in de herfst is zeker niet stijlloos. Soms ben ik wel eens geneigd om deze een andere naam te geven: Herfststijlvol.
