Eens in de zoveel tijd moet ik even een Mammoetboom (Sequoiadendron
giganteum) aanraken. Deze gigantische indrukwekkende bomen komen van
nature voor in het Californische Sierra Nevada-gebergte. Een groot
aantal exemplaren van deze soort, die na hun ontdekking de kapwaanzin
tussen 1860-1920 hebben overleefd, hebben een enorme stamomtrek van
maar liefst 27 meter. De stamomtrek van de boom, waar ik bij sta, is
maar zeven meter! En deze Mammoetboom is pas 125 jaar oud dus moet hij nog
een "beetje" doorgroeien. Samen met de aanraking van de zachte bast van
deze robuuste boom en omhoog kijkend met het strelende licht door de
boomkruin geeft dat een waanzinnige bijna spirituele ervaring. Door
deze aanblik moest ik meteen denken aan de droomvanger die de Ojibweg
al eeuwen maken. De Ojibweg vormen na de Dineh (Navajo) en de Ahniyvwiya
(Cherokee) de grootste groep inheemse Amerikanen in Noord-Amerika.
Tijdens de periode van de eerste contacten met de Europeanen waren ze
zelfs het meest talrijke volk ten noorden van Mexico. In Canada vormen
de Ojibweg zelfs de grootste inheemse bevolkingsgroep. De Ojibweg uit
het Grote Merengebied staan bekend om hun kano's en wilde-rijstteelt.
Maar zijn vooral bekend om hun filosofische, religieuze levenswijze. Hun
inmiddels wereldbekende symbool is de dromenvanger. Dit traditionele
object bestaat uit een circkel met daarin een web. Vaak zitten er
kraaltjes of steentjes in het web en hangen er veren onder de ring. De
Ojibweg geloven dat het zelf maken en ophangen van een dromenvanger
boven het bed nare dromen weert. Eeuwenlang al maken ouders
dromenvangers om boven het bedje of draagwieg van hun kinderen te
hangen. Men gaat er vanuit dat de hemel doorweekt is met dromen, goede
dromen, maar ook slechte dromen. Tijdens de nacht worden de slechte
dromen gevangen in het web en volgens de overlevering
glijden ze er dan in de morgen af en drogen ze op in de ochtendzon.
Goede dromen kunnen ongehinderd hun doorgang in het centrum van de
dromenvanger vinden en treden daarmee het leven binnen van de dromer. Na
elk bezoek aan de Mammoetboom ben ik blij dat ik mijn dagdroom heb kunnen
toevertrouwen aan "mijn" levende dreamcatcher en hopelijk wordt deze ook
doorgegeven.
giganteum) aanraken. Deze gigantische indrukwekkende bomen komen van
nature voor in het Californische Sierra Nevada-gebergte. Een groot
aantal exemplaren van deze soort, die na hun ontdekking de kapwaanzin
tussen 1860-1920 hebben overleefd, hebben een enorme stamomtrek van
maar liefst 27 meter. De stamomtrek van de boom, waar ik bij sta, is
maar zeven meter! En deze Mammoetboom is pas 125 jaar oud dus moet hij nog
een "beetje" doorgroeien. Samen met de aanraking van de zachte bast van
deze robuuste boom en omhoog kijkend met het strelende licht door de
boomkruin geeft dat een waanzinnige bijna spirituele ervaring. Door
deze aanblik moest ik meteen denken aan de droomvanger die de Ojibweg
al eeuwen maken. De Ojibweg vormen na de Dineh (Navajo) en de Ahniyvwiya
(Cherokee) de grootste groep inheemse Amerikanen in Noord-Amerika.
Tijdens de periode van de eerste contacten met de Europeanen waren ze
zelfs het meest talrijke volk ten noorden van Mexico. In Canada vormen
de Ojibweg zelfs de grootste inheemse bevolkingsgroep. De Ojibweg uit
het Grote Merengebied staan bekend om hun kano's en wilde-rijstteelt.
Maar zijn vooral bekend om hun filosofische, religieuze levenswijze. Hun
inmiddels wereldbekende symbool is de dromenvanger. Dit traditionele
object bestaat uit een circkel met daarin een web. Vaak zitten er
kraaltjes of steentjes in het web en hangen er veren onder de ring. De
Ojibweg geloven dat het zelf maken en ophangen van een dromenvanger
boven het bed nare dromen weert. Eeuwenlang al maken ouders
dromenvangers om boven het bedje of draagwieg van hun kinderen te
hangen. Men gaat er vanuit dat de hemel doorweekt is met dromen, goede
dromen, maar ook slechte dromen. Tijdens de nacht worden de slechte
dromen gevangen in het web en volgens de overlevering
glijden ze er dan in de morgen af en drogen ze op in de ochtendzon.
Goede dromen kunnen ongehinderd hun doorgang in het centrum van de
dromenvanger vinden en treden daarmee het leven binnen van de dromer. Na
elk bezoek aan de Mammoetboom ben ik blij dat ik mijn dagdroom heb kunnen
toevertrouwen aan "mijn" levende dreamcatcher en hopelijk wordt deze ook
doorgegeven.
