Sinds mijn blog van 30 december, “2016 bracht én een nieuw
Spinoza-schilderij én twijfel erover,” waarin ik schreef: “[Ik] meng mij niet
meer in de discussie,” bleef de kwestie (authentiek 17e eeuw of
vervalsing?) mij bezig houden en mijn nadere overwegingen doen mij besluiten om
toch nog eens een knuppel in het hoenderhok te gooien.
In mijn “Open brief aan de eigenaar van het
'Graat-Spinoza'-portret” in het blog van 23 mei 2016, was ik de eerste die – juist door de
grote gelijkenis met de bekende portretten (Wolfenbüttel en Opera] – in het
openbaar uitsprak "dat serieus rekening met een vervalsing moet worden
gehouden." Daarop is, behalve met weerleggingsreacties door Constant
Vecht, jammer genoeg niet door anderen gereageerd.
In dit blog wil ik de nadruk leggen op één aspect dat –
naast de hoogst opvallende gelijkenis – bij mij de overtuiging doet postvatten dat
we hier zeer waarschijnlijk met een vervalsing te maken hebben, en dat is: de
spiegelbeeldigheid van het zgn. ‘Graat-Spinoza’-portret.
