Dit
jaar kan er eens op dit Spinoza-blog een verslagje verschijnen van de
uitreiking van de Spinozapemies. Wim Goris, die zich langzamerhand ontwikkeld heeft
tot Correspondent van Spinoza.blogse in Den Haag, was in de gelegenheid de
bijeenkomst bij te wonen en voor dit
blog een verslagje te maken (waarvoor mijn dank). Hij lette uiteraard vooral
erop of en hoe er iets over Spinoza werd gezegd. Wat hierna volgt is van zijn hand.
* * *
Toen
ik vertelde dat ik van plan was om een stukje te schrijven voor het “Weblog
over Spinoza, Spinozisme en Spinozana” mocht ik van de afdeling Communicatie
van het NWO op het woordje ‘schrijven’ zo naar binnen. De crypte van de Nieuwe
Kerk liep vol, de stemverheffing en de onverstaanbaarheid namen in gelijke
verhouding toe. Ik sprak een viertal mensen die even alleen stonden; drie
werkten bij het NWO (het was hun feestje…) en één was wetenschapper op het
vakgebied van één van de laureaten. Ongetwijfeld was het een ontmoetingsplaats voor
laureaten uit de voorgaande jaren met hun eega’s. Maar de belangrijkste
clusters leken mij de vakgroepen die deelden in de eer van de prijs van ‘hun’
laureaat. Aangezien de vakgebieden stochastiek (Universiteit Leiden), humane
genetica (Rijksuniversiteit Groningen), nanowetenschap (TU Eindhoven) en
religie (Universiteit Utrecht) niet onmiddellijk in elkaar’s verlengde liggen,
zal de communicatie tussen de vakgroepen niet eenvoudig geweest zijn.