Gisteren was de inspectie van de woningvereniging. Ik had de flat in Nuth in goede staat afgeleverd. Al was die woningbouwmeneer wel erg kritisch.
Kortom, het boek Nuth is nu definitief afgeloten, al ga ik wel nog vaker naar de begraafplaats waar mijn lieve ouders wonen.
Ik schrok wel van het huurbedrag wat de nieuwe bewoners van het appartement in Nuth moesten gaan betalen. Dat lag 70 euro hoger dan ik daar betaalde.
Het verrijken van sommige instanties, ondanks de kredietcrisis gaat gewoon door, dacht ik er gisteren bij.
En gister las ik voor het eerst weer een krant en keek eens journaal, hoorde toen pas van die vliegtuigramp. Wat heeft mijn focus erg op het verhuizen gelegen, blijkbaar. Mijn hele lichaam doet nu ook wel zeer, van alle stressdingetjes van de afgelopen weken.
Maar goed, vanaf vandaag kan ik me gaan richten op het uitpakken van allerlei dozen. En begint mijn tweede leven. Want zo voelt dat wel.
En maandag ga ik bellen voor 1 uurtje hulp per week. Op de vrijdagen.
Want dat heb ik nu nodig, wat prktische ondersteuning op mijn nieuwe stek.
In het kader van: ik hoef niet alles alleen te kunnen.
En maandag weer lekker werken. En na het werk slechts 5 minuten fietsen en dan ben ik thuis.
Echt Thuis
___________________________________________________________