Gek word ik ervan. Al een paar slapeloze nachten achter de rug. Nu hoort piekeren wel een beetje bij mij. Maar nu is het toch wel een beetje té aan het worden. In gedachten zie ik zó op tegen het gregel rondom mijn verhuizing én schets ik allerlei doemscenario's
Hier in huis is het een rommeltje. Net als in mijn hoofd.
Buiten is het koud, en ik hou niet van kou.
Morgen ga ik naar de begraafplaats.
Dat is stom, maar aan het graf van mijn lieve ouders huil ik wel eens én dan vind ik meestal wel weer wat rust.
Vreemd is het dat ik me in mijn werk zo beijver om mensen weer te helpen geloven in hun aanwezige talenten. Op dit moment voel ik me volslagen talentloos.
_________________________________________________________
