Het boek over Spinoza van Odette Vlessing en haar partner dat uitgeverij Lubberhuizen voor 1 november aankondigde, is kennelijk vertraagd (zie dit blog). Men mag aannemen dat zij daarin uitvoerig in zal gaan op haar ontdekkingen van documenten in het Gemeentearchief, zoals de registers van de Wisselbank en vooral haar interpretaties over het leven van Spinoza en de betekenis van de over hem uitgesproken ban.
In afwachting van dat boek heb ik intussen kennis genomen van het artikel dat zij publiceerde in het laatste nummer van vorig jaar van Amstelodamum, het viermaal per jaar verschijnende maandblad van het gelijknamige genootschap: “Twee bijzondere klanten van de Amsterdamse Wisselbank: Baruch Spinoza en Francisco Lopes Suasso.” Het laat de enigszins aparte, eigenzinnige manier zien waarop zij haar bevindingen presenteert. De feiten die zij ontdekt en bekendmaakt zijn interessant. Elke snippert je feit dat uit het leven van Spinoza kan worden opgediept is belangrijk en kan helpen het beeld dat we van hem hebben nader in te kleuren. Maar het net aan veronderstellingen en heuristische interpretaties die er door haar om die feitjes heen geweven worden, kunnen het beeld mogelijk eerder vervalsen dan ophelderen.
