Sandra Schor 
was een Amerikaanse schrijfster van joodse origine. Opgegroeid in Queens, New York, waar haar vader een stomerij had, behaalde ze in 1952 haar diploma magna cum laude aan Queens, en twee jaar later ontving ze haar MA in Linguistics aan de Columbia University. Tussen 1952 en 1970 schreef ze verhalen en gedichten, terwijl ze woonde in Tennessee, Florida, Illinois, waarna ze in 1959 terugkeerde naar New York. Na les gegeven te hebben aan de Hofstra University werd ze in 1970 verbonden aan het Queens College waar ze cursussen gaf in literatuur, compositie en ‘creative writing’ tot haar dood op 58-jarige leeftijd in 1990. De laatste vijftien jaar had ze aan kanker geleden. Voor haar novelle The Great Letter E (North Point Press, 1990), ontving ze posthuum de Harold U. Ribalow Award van Hadassah Magazine, het joodse literaire maandblad van The Women's Zionist Organization of America.
Ze was gehuwd met Joseph M. Schor met wie ze drie kinderen had Esther, Joshua en Gideon. Daaraan is te zien dat ze een joodse achtergrond had. Dat ze iets met Spinoza had blijkt ondermeer uit de genoemde novelle en uit een hierna op te nemen gedicht.
