Van Dominik Perler, hoogleraar theoretische filosofie aan de Humboldt-Universität in Berlijn die onder meer doceerde in Oxford, Los Angeles, St. Louis, Tel Aviv en Madison, verscheen onlangs dit
Transformationen der Gefühle: Philosophische Emotionstheorien 1270-1670 [S. Fischer, Frankfurt, 2011).
Aan de hand van teksten van Thomas van Aquino, Duns Scotus, Montaigne, Descartes en Spinoza schrijft hij de geschiedenis van begrippen als gevoel en emotie en van de aannamen en theorieën die daarover ontwikkeld werden.
Het is duidelijk dat het jaartal 1670 eigenlijk 1677 moet zijn, het jaar waarin de Ethica gepubliceerd werd.
Emoties lijken vertrouwde dagelijkse fenomenen. Een filosofische benadering van emoties levert volgens Perler drie problemen op:
Ÿ Horen gevoelens überhaupt bij een classificatie of is het noodzakelijk ze in (niet-)intentionele en biologisch verankerde of cultureel geleerde emoties te verdelen? Ÿ Moeten emoties ja dan nee ook op lichamelijke niveau onderzocht worden? Ÿ Zijn gevoelens controleerbare fenomenen of zijn en blijven ze ‘passies’ die wij ondergaan zonder ze te kunnen beïnvloeden?
Wat het tweede en het laatste wat Spinzoa betreft ‘Ja, hebben ook lichamelijk aspecten' en 'Ja, zijn te beïnvloeden'. “Selbst der «Hyperdeterminist» Spinoza empfiehlt eine «rationalistische Therapie» der Leidenschaften.“ (aldus in een recensie)