[Zie boeksignalering op dit blog]
Uit de bespreking blijkt duidelijk wat een uiteenlopende thema’s en invalshoeken voor deze reader gekozen zijn. Nadat Moira Gatens keurig van elk hoofdstuk een samenvatting heeft geschetst, eindigt zij haar bespreking in mijn ogen diplomatiek met: “Elk essay in deze tot nadenken stemmende bloemlezing heeft iets aanbevelenswaardigs, los van je beoordeling van de treffendheid ervan als manier van Spinoza-lezen. Spinoza in verband brengen met architectuur, muziek, revolutie, of literatuur, opent nieuwe wegen van denken die – mogelijk – nieuwe intellectuele inzichten brengen. Beth Lord moet erom worden geprezen dat zij de context hielp scheppen waarin men kan discussiëren over de specifieke deugden en ondeugden van deze verschillende gesprekken."
Het meest opmerkelijk vond ik haar weergave van het hoofdstuk van Simon Calder (George Eliot, Spinoza and the Ethics of Literature). Van haar, zelf een deskundige over George Eliot & Spinoza, zou je hierover een meer inhoudelijke beoordeling verwachten, maar die blijft uit. (In 2009 had zijzelf op zo'n conferentie gesproken over: "Compelling Fictions. Spinoza and George Eliot on Belief and Faith").
Ik vrees dat het al met al een niet erg moedige bespreking is. Maar ja, de Spinoza-scholars komen elkaar in het kleine wereldje van de symposia en conferenties over Spinoza steeds weer tegen.
Stan Verdult