Op dit weblog is al veel geblogd en gereageerd over de zgn. “PSR”, Leibniz's principe van voldoende reden, dat Michael Della Rocca zo overheersend – zelfs in ‘dubbele PSR’ – in Spinoza ziet werken. En als dat hier of daar minder duidelijk lijkt, dan verbetert hij Spinoza’s redenering conform zijn PSR-stijl. Ik kon al eens een blog schrijven: “Ook Ursula Renz moet niets hebben van de 'dubbele PSR'” [cf].
Welnu, er lijkt zich een continentale versus Angelsaksische Spinozastrijd te ontwikkelen, nu de Deense aan de École Normale Supérieure de Lyon en de University of Aberdeen werkzame Leibniz- én Spinozadeskundige Mogens Laerke, op de jaarlijkse conferentie van de British Society for the History of Philosophy die van 16 tot 18 April 2013 zal worden gehouden over het thema “The Actual and the Possible” zal spreken over: “The Great Confusion: Formal Essences and Actual Essences in Spinoza”
Ik neem hieronder de samenvatting over, waarin hij duidelijk maakt wat hij van plan is te gaan doen: