Vorig
jaar verscheen van Merethe Roos, Ph.D. (2010) in Theology, MF
Norwegian School of Theology, is Associate Professor and Head of
research and master studies at Østfold University College, Norway
[en Redaktør i Norsk Pedagogisk Tidsskrift og førsteamanuensis ved
Høgskolen i Telemark. Historikernerd. Tekstnerd. Humanioraforsker.
Musiker, zoals haar
twitterpagina vermeldt] van deze Merethe Roos dus verscheen bij
Brill haar studie over Balthasar Münter (1735-1793), de evangelische
priester, dichter van kerkliederen, (gematigd) verlichter en
hofprediker in Gotha en Kopenhagen waar hij o.a. de geestelijk
adviseur was van Johann Friederich Struensee [cf. blog],
die hij bijstond tot aan zijn executie en over wiens bekering hij een
boek schreef:
Balthasar
Münter, Bekehrungsgeschichte des vormaligen Grafen und
Königlichen Dänischen Geheimen Cabinetsministers Johann Friederich
Struensee [Rothens Erben und Prost, Kopenhagen 1772].
Waar
het mij hier om gaat is dat
Merethe
Roos in haar Enlightened Preaching: Balthasar Münter’s
Authorship 1772-1793 [BRILL,
2013 – books.google]
in heel kort bestek op de pagina's 146-47 een veelgehoorde kritiek op
Jonathans Israels project heel bondig verwoordt. Veel van wat ze zegt
is voor mij herkenbaar en heb ik, verspreid over vele blogs, ook wel
verwoord. Om die reden neem ik haar korte veelzeggende tekst hier
over: