Songtekst: Valerie (Jette van der Meij)

0
622

Valerie

Ik zie die kleine meid nog spelen in het hoge gras
en ik weet nog goed hoe oogverblindend mooi ze was
de parel van het dorp als sinds de kleuterklas
met de onschuld als een aura om zich heen

En nu werkt ze in bierkeet in de havenbuurt
heeft een kamer drie hoog achter in de stad gehuurd
ze werd uit haar dorp verbannen naar een stad daar ver vandaan
voor een zonde, die uit liefde was begaan

Refrein:
Zoals zij zijn er zovelen
een vrouw alleen met kind
dus wat kan het je nou schelen
wat de wereld van vind
en het leven houdt niet op
als je maar 1 keer bent bemind
het begin't pas Valerie

Je kan blijven treuren
om wat jou is aangedaan
want ooit zal het je gebeuren
dat jij ook jij je slag kan slaan
en het leven kijkt niet om
dus ga de'r achteraan
en lach weer, Valerie

ik zie je met vriendje lopen in het hoge gras
en ik weet nog goed hoe hopeloos verliefd je was
't dorp afkeurend zweeg vanachter 't vensterglas
en je onschuld in een zomernacht verdween

Nu je afgezonderd in een vreemde wereld leeft
en je kindje wel een vader, maar geen papa heeft
met de noordezon vertrokken, en niemand weet waarheen
ben je eenzaam, maar nooit meer echt alleen

Refrein

Je kan niet blijven treuren,
om wat jou is aangedaan
want ooit zal het je gebeuren
dat ook jij je slag kan slaan
en het leven kijkt niet om
dus ga de'r achteraan
en lach weer Valerie
't mag weer Valerie
leef weer, Valerie