Blijkt de openbare bibliotheek in Maastricht de verzamelde werken van Max Scheler die in de ´60-iger en '70-iger jaren zijn uitgegeven in z'n bezit te hebben: 15 delen! Ik moest ze alle uit het magazijn laten komen, daar uit de catalogus niet duidelijk werd in welk deel de Spinoza-tekst zou staan. Schrijnend – ik was na al die jaren de eerste die die boeken inkeek, zo was duidelijk merkbaar. De naam Spinoza kwam in sommige delen best vaak voor. Soms in positieve zin, maar vaker in negatief kritisch zin. Zeer goed kon Scheler zich vinden (het kwam een paar maal terug) in "das Wort Spinozas: Die Wahrheit ist das Kennzeichen ihrer selbst und des Falschen." Dit citeer ik nu uit Der Formalismus in der Ethik und die materiale Wertethik (1916), Gesammelte Werke, Band 2, Francke Verlag, Bern/München, 1966 S. 29.
Eindelijk in Band 9 trof ik zijn tekst over Spinoza aan. Een ´keurige´ en interessante tekst, waaruit grote waardering van Scheler voor Spinoza blijkt. Het stuk was door de heruitgever samengesteld uit de twee teksten die ik in het vorige blog noemde, waaronder die rede. In de verantwoording is er sprake van dat die toespraak gehouden is. Verrassend zijn de woorden die niet in de in de band afgedrukte tekst over Spinoza zijn meegenomen, maar wel in de verantwoording (zie hieronder) waarin hij het bestuur van de Internationale Spinoza-Gesellschaft groet. Dat kan natuurlijk vanuit Amsterdam gedaan zijn.