Vanmiddag had ik in de boekhandel het nieuwe boek van Markus
Gabriel, Waarom we vrij zijn als we
denken [Boom], in handen en las een aantal pagina’s. Hij fascineert me wel
en daagt lekker uit, deze jonge, heerlijk arrogante maar uiterst intelligente
en i.h.a. duidelijk sprekende en redelijk begrijpbare filosoof. Maar ik
weerstond aan de verleiding om het aan te schaffen (had net alweer twee boeken
besteld, waarover u binnenkort van me hoort) – je kunt niet alles lezen.
En zie, zojuist zag ik dat de ISVW een nieuwe editie van haar iFilosofie
#19 beschikbaar stelt en daarin is een kritische bespreking van het boek én een
interview met Markus Gabriel opgenomen. Op het “voorblad” staat: “Markus
Gabriel neemt stelling tegen het brein.” Maar dat is uiteraard onzin: hij neemt
stelling tegen de stelling “Wij zijn ons brein.” Als u op de afbeelding klikt
komt u bij de betreffende pagina bij de ISVW en zijn Gabriels antwoorden op de
vragen over zijn boek te beluisteren.
In de begeleidende tekst (resp. het review) staat dat hij liever
van Geist spreekt dan van het Angelsaksische Mind, want dat zou bewustzijn principieel
beperken tot het individu en zijn concrete lichaam. In het verlengde van het
vorige blog kun je stellen dat dat al geruime tijd bepaald niet meer het
geval is: de zgn. 4E-cognition/mind:
embedded, embodied, enacted & extended cognition/mind is daar flink aan de orde.
