Rechtzitten om recht te zetten
Hadden jullie het ook al door ? Jawel, ik was ook al in de vaud, pardon fout!
Dat heb met al die vreemde woorden in je eigen taal. En die je dan nog vrijwillig moet
gebruiken.
Zo in de les van gisteren was ik aan het vervoegen geslagen.
We bloggen met z’n allen wat af. Nu verleden tijd. We bliggen met z’n allen wat af! En we
hebben zo al heel wat afgebloegd. Maar dan komt de geest over ons en we komen tot inkeer.
Het is web-loggen en niet we bloggen! En loggen heeft natuurlijk een zwakke vervoeging.
We zijn nooit te oud om te leren.
Maar wat gebeurt er dan weer ?
Je wordt met de neus op de feiten gedrukt en blijkt het toch BLOGGEN te zijn !
Wat vinden jullie een mooie nederlandse vertaling ? In mijn slaaploze nacht kwam ik aan
»net-tuinieren«. Een soort volkstuintje dus, dat iedereen kan inrichten naar smaak en behoefte. De een zit er alleen maar graag in, de ander wil er wat mee verdienen. Een bloemist en een groenteboer dus. De een geniet er zijn bakjes Senseo-koffie, de ander praktiseert het kromstaan.
Dit Doet me Denken aan vroeger.
Op school kregen we les van Meesterlijk Moderne Moraaltheologen. Dat had je eerst niet
in de gaten. Ik begon wat te vermoeden, toen mijn ouders bedenkingen kregen (onder elkaar) over de kwaliteit van het godsdienstonderricht. Ik deed het enige dat mogelijk was.
Ik zweeg. En de rest was Zwijgen.
Daar komt er een van Hun Stellingen.
Het meest moordend in de intermenselijke relatie is de onverschilligheid. Zelfs waar sprake
is van blanke haat, daar bestaat nog een relatie. Paste volmaakt in de naoorlogse maanden.
Maar waar we altijd geleerd hadden je naaste te beminnen en niet te haten, was het toch
een omdenken-behoeftige tijd. En tegen wie hadden die paters het dan ? Tegen pubers, die
juist begonnen waren de verschillen tussen mannen en vrouwen te ontdekken. Ik zal de
conflicten niet schilderen. Maar je begrijpt, dat het niet geheel zonder schade kon aflopen.
Ik zal het verder bij mezelf houden ! Ik deed mijn oprechte best te minnen en te haten. En
zo weinig mogelijk onverschillig tegenover mijn medemens te zijn.
