Vorige week kreeg ik een “oude” schoolvriendin op bezoek en omdat ze gek is op de zee organiseerde ik samen met haar een namiddagje zeekayakken. We vertrokken al ’s morgens vroeg richting Noli waar we even later heerlijk op de dijk genoten van een croissantje, erna even lekker de zee in sprongen en ons te drogen legden om dan het stadje in te gaan om onze voucher voor de kayaktocht op te halen in het kantoortje van http://www.nolitourism.com.
In het stadje was het gezellig, en qua drukte viel het eigenlijk erg mee, zo midden in de zomer. Ook hadden we ’s morgens vlot parking (betalend) gevonden, iets waar ik eigenlijk bijna niet op durfde hopen.
Na de lunch trokken we naar het strand van Bergeggi waar Costantino, onze alleraardigste gids van http://www.winterkayak.it ons opwachtte. Samen met ons had er zich ook een Nederlandse familie ingeschreven voor de kayaktour en Costantino was helemaal happy, want in plaats van zijn Engelse spiekbriefje te moeten gebruiken, kon hij mij inschakelen als vertaalster. We kregen eerst even uitleg over hoe je nu eigenlijk precies moet kayakken … wat erg nuttig was, ik vermoed dat het mij veel spierpijn heeft uitgespaard… want handig als ik ben, had ik anders waarschijnlijk alles fout gedaan.
Maar ik moet toegeven, wat mij vooral veel spierpijn heeft uitgespaard zijn de armspieren van mijn co-kayakster Karen. Laten we zeggen dat het niet dankzij mij was dat we helemaal rond het eiland geraakt zijn.
Onderweg naar het eiland voeren we een kleine grot in en kwamen we ook het enige, echte natuurlijke strandje van Bergeggi tegen. Aan het eiland zelf werd er tijd gemaakt om even het water in te duiken, dan helemaal het eilandje rond en erna was er nog een grot en een zwemstop aan een strandje waar je normaal een 700-tal treden moet doen om er te geraken … dan toch liever met de kayak 😀
Na de tocht vonden we dat we wel een ijsje verdiend hadden en erna kon er ook nog een aperitiefje af in Savona … kwestie van de verbruikte calorieën er weer bij te krijgen hé. Een heerlijk pasta-diner aan de jachthaven van Savona sloot deze perfecte uitstap af.
Dankzij mijn enthousiaste verhalen is Nicolas ondertussen ook overtuigd om eens met mij te gaan kayakken, … benieuwd hoe dat zal aflopen. Ik heb zo’n licht vermoeden dat mijn armspieren en evenwichtsvermogen misschien iets meer op de proef gesteld zullen worden.
