Een jaar geleden ging het hier uitgebreid over de benadering
van Lucia Lermond (1950 – 2014) van de vraag naar Spinoza’s visie op de essentie
van de mens. Daarop kwamen flink wat reacties. Een vervolgartikel van Adèle Meijer
een half jaar later kreeg nóg meer reacties. Onderaan dit blog geef ik de links
erheen.
Niemand heeft er toen op gewezen dat de Franse filosoof Julien
Busse een heel andere, unieke kijk op dit vraagstuk had gebracht. Vandaag stuitte
ik op:
Julien Busse, Le
problème de l'essence de l'homme chez Spinoza. Publications
de la Sorbonne, 2009 – Publication sur OpenEdition
Books: 18 décembre 2014 – books.google
Professeur agrégé de philosophie,
Julien Busse (1961-2008) était membre du groupe de recherche sur Spinoza. Il a
participé pendant plusieurs années en tant que doctorant aux activités du
séminaire Spinoza à l'université Paris 1 Panthéon-Sorbonne.
In het voorwoord van Chantal Jaquet is te lezen dat hij lang
met zijn doctorsthese is bezig geweest, gehinderd door een ernstige ziekte. Dat
hij zich daaruit opwerkte en in een laatste krachtsinspanning aan het voltooien
van zijn studie werkte. Kort voor zijn overlijden kon hij zijn definitieve tekst
bij haar inleveren. Zijzelf, Pascal
Sévérac en Ariel Suhamy hebben zich vervolgens nog met de tekst en de
bibliografie bezig gehouden. Allen waren het er over eens dat deze bijzondere
tekst uitgegeven móest worden. Julien Busse heeft het verschijnen van
het boek niet meer kunnen meemaken – het verscheen postuum.