Johan Velter worstelt met Spinoza én vooral met (‘streng gelovige’) Spinozisten

0
553

Johan VelterTweemaal had ik een blog over
Johan Velter: 31
augustus 2009
n.a.v. zijn nogal pissige recensie van Tinneke
Beeckman (Red), Spinoza. Filosoof van de blijheid; en op 27
januari 2011
over zijn serie over Denis Dioderot. Velter is (of
was) werkzaam bij de Openbare Bibliotheek Gent, onder meer als
IT-verantwoordelijke, is (was) vooral bekend als uitgever te Gent van
bibliofiele edities en organisator van DRUKsel, een van 1998 tot 2006
gehouden internationale beurs van aparte boekenmakers, bibliofiele
drukkers en kleine uitgevers. Hij is zeer met literatuur bezig en ook
regelmatig met Spinoza.

In de loop van de tijd veranderde
hij van domeinnaam, waardoor alle in die blogs aangebrachte links
niet meer werken, maar zo gaat het nu eenmaal met het veranderende
internet. Ik raakte hem uit het oog, maar ontdekte zijn nieuwe blog
afgelopen dinsdag, waarin hij zo begon:

"De Spinoza die Louis Dupré
ons toont in zijn ‘The Quest of the Absolute’ is een andere
Spinoza dan die van bijvoorbeeld Jonathan Israel, en een correctere.
Bij Dupré is Spinoza niet de radicale denker die de democratie, het
materialisme, het atheïsme en het goede leven ontdekt heeft maar wel
één van de vaders van de romantiek." [Cf.
hier
]

En gisteren bracht hij drie
(eigenlijk vier) vertalingen in het Nederlands van het Spaanse
gedicht Baruch Spinoza van Jorge Luis Borges, met nuttige informatie
over de herkomst van gedicht en vertalingen. [Cf.
hier
]