Weer vond ik een Spinoza-gedicht, althans een gedeelte van zo’n gedicht dat James Schevill schreef.
James (Jim) Schevill (hier ca 1980 met zijn golden retriever Emily Dickinson), dichter, schrijver van één novelle (Arena of Ants), toneelschrijver vooral, zowel voor de bühne als de radio, biograaf, criticus en leraar was in Berkeley geboren als zoon van een hoogleraar Spaans en een dichter- en kunstenares. In 1991 keerde hij naar zijn geboortestad terug en overleed er in februari van dat jaar.
Hij stelde de The Complete American Fantasies samen, waarin hij gedichten uit elke decade van 1920 tot 1990 opnam. Hij kreeg diverse prijzen en fellowships. Hij was op 17-jarige leeftijd tijdens de Kristallnacht in Duitsland wat een grote indruk op hem maakte. Levenslang vormde die ‘bad poem’ een inspiratie voor zijn werk tegen geweld en het lijden van slachtoffers en de noodzaak kwaad tegen te gaan.
Schevill doceerde aan diverse universiteiten en was de centrale figuur van de ‘Actors Workshop’ (1955-1967). In die tijd publiceerde hij in The Sewanee Review, [Published by: The Johns Hopkins University Press. Vol. 69, No. 4 (Oct. – Dec., 1961), pp. 643-645] het gedicht “Colerus, Lutheran Minister, Recoils from Spinoza's Papers [Poem]”, waarvan het volgende deel op internet te zien is:
