Gisteren bracht ik in een blog een deel van een tekst van professor Rosi
Braidotti. [Zie haar pagina bij Geestesweten-schappen van de Universiteit
van Utrecht, haar website,
haar facebookpagina]
In een van de laatste van haar vele boeken, The Posthuman [John Wiley & Sons,
2013 – books.google]
noemt Rosi Braidotti Spinoza "my favourte philosopher" [aan het begin
van chapter 2]
Maar in de video die ik aan het eind naar binnen haal, horen
we haar duidelijk zeggen dat Gilles Deleuze haar favoriete filosoof is. En daarin
geloof ik haar eerder.
Ik heb via books.google eens door een aantal van haar boeken heen gebladerd en
dan is te zien dat haar behandeling van Spinoza – en wellicht haar hele Spinoza kennis – vooral indirect is: via
Deleuze, Genevieve Lloyd, Moira Gatens, Antonio Negri, Agamben, Arne Naess en anderen. Nergens heb ik haar op een eigen en
rechtstreekse behandeling van een thema uit Spinoza kunnen ‘betrappen’. Nergens
verwijst ze naar een werk van Spinoza, altijd alleen maar naar secundaire literatuur.
Vooralsnog lijkt zij mij eerder een Spinozist
uit de tweede hand.
Haar werk bestaat uit vele titels, maar daarbinnen lijkt er
zeer veel overlap – zeker wat haar behandeling van Spinoza betreft.