Graag wijs ik op een kort maar met veel informatie volgeladen
blogartikel van ene Osman Amin: “Influence
of Muslim Philosophy on the West.” Daaruit citeer ik graag de volgende alinea:
In his book on Spinoza, Dunnin
Borkoswki has shown that Farabi exercised great influence in the Middle Ages on
Hebrew thinkers who translated his works into Hebrew. It seems that this
influence travelled through some Jewish theologians such as Maimonides and Ben
Gerson and came down to modern times until it reached Spinoza. In fact anyone
who reads Spinoza’s De Emendatione Intellectus would be struck by the great
similarity between this book and Farabi’s book What Should Precede the Study of
Philosophy. The succession of ideas in the two books is the same and the motive
behind philosophizing in both is the same. Even the final aim of the two books
is the same, namely, the knowledge of God “in order to follow His example as
much as lies in the human capacity,” as Farabi puts it.
In het blog van 18-09-2010, "Verwantschap tussen twaalfde
eeuwse Arabische Verlichting en de Spinozistische Radicale Verlichting"
ging ik in op het boek van Jonathan Lyons, Het
Huis der Wijsheid. Hoe Arabieren de westerse beschaving hebben beïnvloed
[Bulaaq, 2010]. Lyons legde in zijn boek het accent op Arabische en niet zozeer
islamitische kennis. Osman Amin gaat het er vooral om islamitische filosofie en
de invloed ervan op de westerse filosofie en wetenschap. Hoe dan ook, hij geeft
een fraaie samenvatting op hoofdlijnen en de geciteerde passage over de overeenkomsten
in de genoemde werken van Spinoza en Al-Farabi vind ik wel frappant.
