Aanleiding voor nog eens een blog
over Coleridge's beroemde "Spy Nozy"-anekdote resp.
incident is een scan die ik van Wim Klever ontving van een van zijn
Facebook'friends', Charles T. Wolfe, die meldde:
"18th c. spying reports and
the specter of Spinozism… From my friend Claude Xander this amazing
story: "Government informer in Somerset 1797 sent to investigate
whether Wordsworth & Coleridge were potential French
revolutionary agents was very disturbed to overhear them both
constantly refer to a certain Spy Nozy."
Al eerder had ik een blog
met "Het verhaal over hoe Spinoza 'Spy Nozy' werd."
In de vroege jaren 1790 stonden
Coleridge en zijn vriend Wordsworth zeer sympathiek tegenover de
Franse Revolutie; vooral Robespierre droegen zij een warm hart toe.
Volgens Nicholas Roe zagen ze in hem "an alarming, distorted
version of themselves." Binnen twee dagen na de executie van
Robespierre op 28 juli 1794 schreef Coleridge The Fall of
Robespierre waarin deze voorgesteld werd als "the heroic
rebel undaunted by the ruin brought upon himself."
In het najaar van 1798 maakte
Coleridge en Wordsworth een reis naar Duitsland, waar ze contacten
hadden met o.a. Schleiermacher en op de hoogte kwamen van de
Pantheismusstreit. Coleridge kreeg een exemplaar te pakken van
Jacobi's Spinoza-Büchlein. Net als Schleiermacher werd hij
aangestoken door de systematiek van Spinoza's filosofie en diens
inzicht in de natuur. Maar het kan niet zo zijn dat hij pas tijdens
die reis met Spinoza in aanraking kwam, want het "Spy
Nozy"-verhaal speelde in 1797 en gaat terug op een verhaal dat
Samuel Taylor Coleridge in zijn Biographia Literaria (1817) in
hoofdstuk 10 vertelde [in te zien bij Gutenberg]
