Hoe het zit met het dynamische en procesmatige bij Spinoza

0
446

Je hebt allerlei hedendaagse
filosofische stromingen, die op een eigen manier teruggrijpen op
grootheden uit de klassieke en latere filosofie. Zo is er b.v. een
tak die zich omschrijft als "object philosophy" en een die
zich aanduidt als "new naturalism" (die overigens nogal met
de vorige overlapt). En zo is er ook een die "Process approaches
to organization studies" nastreeft. Elke stroming vindt bij de
grote uitgevers wel onderdak. En zo verscheen recent bij OUP: "The
Oxford Handbook of Process Philosophy and Organization Studies".

Deze "Process
philosophy"-tak baseert zich op Alfred North Whitehead, Henri
Bergson en William James, en wil nog verder teruggrijpend op
Heraclitus, vooral nagaan hoe leven zich ontwikkelt. Kortom, het
accent ligt op de meer dynamische kant van het bestaan – hoe alles
stroomt, zich ontwikkelt, acteert en op elkaar reageert, zich
organiseert; ja, op het processuele van alles.

Jenny Helin, Tor Hernes, Daniel
Hjorth, Robin Holt (Eds.), The Oxford Handbook of Process Philosophy
and Organization Studies. Oxford
University Press
, 2014 – books.google

Each chapter deals with the work
of a specific writer (such as Heraclitus or Hannah Arendt) and
addresses their life and work, and how this could potentially be
useful for working processually in organization studies. [Cf.]
In de inhoudsopgave bij OUP kunt u zien welke filosofen behandeld
worden – Spinoza is er een van.