De Tweede Wereldoorlog was al een tijd aan de gang, maar het
was de enige oorlog niet – er werden hier en daar ook kleinere guerrilla’s
uitgevochten. Ik eindigde het vorige blog met de werkelijk vernietigende
kritiek die Majorie Grene over Bidney’s boek schreef. Er deugde helemaal niets aan. En ik vroeg mij
af of er misschien wat achter stak. Was er iets aan de hand? Had ze een
bijzondere band met Wolfson en/of diens Spinozaboek? Zodat ze hem en zijn boek
meende te moeten verdedigen? Bij Spinoza kunnen we immers in 3/22 lezen dat als
wij ons voorstellen dat iemand een geliefd voorwerp met droefheid aandoet, wij
hem gaan haten.
In het jaar waarin Harry Wolfson’s Spinoza-boek uitkwam was hij 47
jaar en Marjorie Grene die toen 24 jaar was deed haar M.A. en het jaar
erop haar Ph.D aan het Radcliffe College, van waaruit ze colleges volgde in
Harvard University (waar vrouwen toen niet konden worden ingeschreven). Daar moet ze
colleges bij Wolfson hebben gelopen. {Cf. haar CV]
Speelde zich iets af als negen jaar eerder in Duitsland tussen 'Het meisje en
de filosoof'? Maar in een interview op 94-jarige leeftijd zei Marjorie
Grene over hem niet meer dan: “Wolfson was sort of off on his own
somewhere.” [Cf.]
