In
het verlengde van de vorige twee blog, wil ik graag op deze ‘studie’ wijzen die
naar eigen zeggen van de auteur eigenlijk een sprookje is. Die aap komt uit de
mouw als hij moet uitleggen, waarom hij geen hoofdstuk aan Spinoza heeft
gewijd.
Marc
A. Hight, Idea and Ontology. An Essay in
Early Modern Metaphysics of Ideas. Penn State University Press,
2008 [books.google]
De status van ideeën zouden in de vroegmoderne
filosofie steeds verder verwijderd raken van de ontologie en tenslotte zouden
bij Berkeley ideeën volstrekt elke ontische status kwijt zijn. De volgende fase
is dan dat metafysica geheel in het verdomhoekje komt en epistemologie het enig
belangrijke lijkt te worden. Dit is het dominante verhaal waar Hight hier een
ander verhaal tegenover wil zetten. Hij begint met een hoofdstuk over de
traditionele ontologie, heeft vervolgens hoofdstukken over Descartes, de
cartesianen Malebranche en Arnauld, en vervolgens Locke, Leibniz en Berkeley.
Niet een over Spinoza! In de inleiding licht hij toe, waarom hij geen hoofdstuk
aan Spinoza heeft gewijd, met deze woorden:
