Toen ik (eindelijk) op 5 juni 2011 mijn bespreking gaf van het proefschrift van Miriam van Reijen, Het Argentijnse gezicht van Spinoza. Passies en politiek [Klement, Kampen, 2010; zie dit blog] liet ik aan het slot een passage weg, daar ik dat blog al zo aan de onbehoorlijk lange kant vond. Die passage ging over de ruime aandacht die zij in haar boek gaf aan het door Wim Klever onder de aandacht gebrachte zgn. “koppelingsbeginsel.” Ze gaf hem daarvoor alle credits en dat vond ik wel aardig om te vermelden. Ik dacht daarop later nog wel eens terug te kunnen komen. Sindsdien ben ik nog wel op sommige onderdelen van haar boek verder gegaan, maar van dit aspect was het nog niet gekomen. Ik had er tot heden nog geen aanleiding voor gezien. En die aanleiding vind ik nu in de reactie die Wim Klever gisteren ingaf en die eindigde met: “PS. Ook Mirjam van Reijen schijnt in haar proefschrift dit beginsel [het 'koppelingsbeginsel'] te behandelen”.
Welnu, dit is heel eenvoudig na te gaan. Haar boek ontbeert een index, maar het staat ook als PDF op internet. Als we de betreffende term, koppelingsbeginsel, daarin ingeven zien we op blz. 267 (van de PDF dan; boek p. 412): “Het zogenaamde koppelingsbeginsel is de politieke variant van het tweewegen-model, waarbij eigenbelang gekoppeld wordt aan algemeen belang.”
