Ecce Spinoza [4]
links een uitsnede
uit het schilderij van Barend Graat, midden het ‘OP-portret’, rechts het 'Wolfenbütteler-portret'.
Centraal staat voor mij – en daarop lag dan ook de nadruk in
het eerste blog – de vaststelling van het Nederlands Forensisch Instituut: “dat het veel waarschijnlijker is dat het om een en dezelfde
persoon gaat, dan dat het niet om een en dezelfde persoon gaat!”
Op dit blog ontstaat – vooralsnog – geen discussie. Maar via
de e-mail ontvang ik wel reacties op mijn blogs over dit schilderij van een
jonge Spinoza. Ieder heeft zijn of haar geldende motieven om liever niet in de
openbaarheid een positie in te nemen. Ik neem de vrijheid om hier (uiteraard anoniem)
een deel van een reactie op te nemen, daar ik aan de hand hiervan mijn positie
van Spinoza-fan en –blogger in deze ‘casus’ kan toelichten. Eerst die reactie:
“In mijn ogen stapel je veel te
veel veronderstellingen op veronderstellingen. [..] Bij een circumstantial
evidence bewijsvoering moeten immers alle afzonderlijke elementen die worden
aangevoerd wel als feiten vaststelbaar zijn. Daarvan is hier geen sprake. Er
worden slechts vermoedens en mogelijkheden opgestapeld, waaraan desalniettemin
conclusies wordt verbonden. Het spijt me zeer dat je je hierin zo laat
meevoeren. Jouw vaststelling 'Dit IS toch ook groot nieuws!' is in mijn ogen
dan ook onverantwoord. Immers, er bestaan vooralsnog vooral veel vraagtekens
omtrent dit object. Ik kom voorlopig dan ook niet verder dan: een interessante
casus, aanleiding voor verder onderzoek.”
