…was me een waar genoegen. Ik las
het voorbije dagen voor de derde maal in z’n geheel. Ik las de vertaling door
Hans van Zetten, die eerst bij Atlas en later bij Olympus werd uitgegeven. De
tweede maal was, zo blijkt uit dit blog van 28-05-2008, alweer bijna negen jaar geleden. De
eerste maal was tien maanden daarvoor. Met de eerste keer dat ik het las, had
ik het doel om materiaal te verzamelen voor mijn beslissing of ik wel of niet
deel wilde nemen aan een cursus, waarin de TTP gelezen zou worden. Ik aarzelde
daar toen over (zoveel Bijbel en zoveel God, wilde ik dat nog wel?), maar door
dit boek wist ik zeker dat ik méér van en over Spinoza te weten wilde komen.
Het verslag van die eerste lezing en hoe die tot mijn beslissing leidde, deed ik
op een website die al jaren niet meer bestaat (van voor ik met Spinoza.blogse
begon) – leek verloren, maar kon ik terugvinden via Internet Archive. Hoewel
dat stuk eigenlijk alleen voor mijzelf nog interessant is, heb ik het hier
een nieuw plekje op internet gegeven. Ik sta ervan te kijken hoeveel ik –
zonder nog iets van Spinoza zelf gelezen te hebben – al over hem wist te
schrijven. Dat kwam door deze intellectuele biografie van Nadler.
Nadler’s Spinoza. A Life verscheen in 1999. Het werd en wordt -terecht m.i. – door velen als
dé standaardbiografie van Spinoza gezien, en dat is het nog steeds.
