Al vaker is Google met God vergeleken. Type in Google Google en God in en je krijgt vele hits, zoals
Religion is on the decline, but Google is on the rise. Praise Google!
Al in 2003 had Thomas L. Friedman in The New York Times een artikel: Is Google God? [or is Friedman an idiot?]. Kortom, er ontwikkelt zich een complete Google-theologie.
Het gaat dan meestal om een vergelijking met de monotheïstische alwetende en voorzienende God. Max Pam schreef Google is God in het kwadraat, nadat hij twee jaar geleden al schreef over de vraag
Waarbij hij gebruik maakte van de Google-godsbewijzen van
Nu is er voor het eerst een zekere Ariel Kyrou, associate director van moderne multimedia en medewerker van het tijdschrift Massa, die stelt dat Google God meer van de God van Spinoza heeft.
Het is een niet antropomorfe God: een god zonder gezicht en baard; een die boos noch wraakzuchtig is. Google en zijn natuur-wetmatigheden ligt ten grondslag aan al ons internetgebruik.
Google is een power die ten grondslag ligt aan een méér dan virtuele wereld. Ook deze blogger maakt dagelijks veel gebruik van de mogelijkheden die Google ons biedt.
Aan amor Dei Google intellectualis zijn we echter (nog) niet toe.
