Gisteren verscheen de lang verwachte nieuwe grote Goethe-biografie van
Rüdiger Safranski, Goethe – Kunstwerk des Lebens. Carl Hanser Verlag, München, 752 S.
Uitgever:"Das Goethe-Buch für unsere Zeit: Rüdiger Safranski nähert sich dem letzten Universalgenie aus den primären Quellen – Werke, Briefe, Tagebücher, Gespräche, Aufzeichnungen von Zeitgenossen. So wird Goethe ungewohnt lebendig: Ein junger Mann aus gutem Hause, dem Studentenleben zugetan und dauerverliebt, wird Bestsellerautor, bekommt eine gutdotierte Stellung, dilettiert in Naturforschungen, flüchtet nach Italien, lebt in wilder Ehe – und bei alledem schreibt er seine unvergesslichen Werke. Doch er wollte noch mehr: Das Leben selbst sollte zum Kunstwerk werden. Safranskis souverän geschriebenes Buch macht uns zu Zeitgenossen dieses Menschen und schildert eindringlich, wie Goethe sich zu Goethe gemacht hat."
Nu zal Safranski er dan eindelijk toch niet omheen kunnen om ook Spinoza in zijn boek te verwerken. Tot heden kwam in zijn boeken – over de Romantiek, over Schiller, over de vriendschap tussen Goethe en Schiller – nooit de naam van Spinoza voor, hetgeen toch zeer opmerkelijk genoemd mag worden, gezien het belang van Spinoza voor de Duitse romantici en zeker voor Goethe.
Maar nu zal Goethe hem dan toch gedwongen hebben zich ook enigszins in Spinoza te hebben moeten verdiepen, mag je toch aannemen. Een Goethe-biograaf kan niet om Spinoza heen. Onder andere met Spinoza was het "wie Goethe sich zu Goethe gemacht hat."
In deze promotievideo gaat het uiteraard nog niet over Goethes Spinoza-interesse. Maar de bespreking in tlz.de heeft het over Goethe als "Ein Nichtchrist und Spinozist." Dat komt dus wel goed, denk ik.