Hoewel Friedrich Hölderlin, de dichter van “Hyperion oder Der Eremit in Griechenland” (1797-99) zich midden in het filosofische, politieke en literaire discours van zijn tijd bevond – hij had contact met Fichte, Herder, Schiller en Goethe – werd hij in zijn tijd nauwelijks gehoord. Hij wilde een vrije dichter zijn en politiek werkzaam als radicale vernieuwer in de geest van de Griekse antieke oudheid. Maar hij voelde het gevaar: "Ich fürchte, das warme Leben in mir zu erkälten an der eiskalten Geschichte des Tags." Hij had last van geestelijke stoornissen.
Hölderlin hield zich in zijn Jena-tijd net als anderen bezig met de Spinoza-strijd. Zie daarover van Margarethe Wegenast: Hölderlins Spinoza-Rezeption in Jena. Ein Bericht. [In: Hölderlin-Jahrbuch 28 (1992–1993), S. 331]
Margarethe Wegenast, Hölderlins Spinoza-Rezeption und ihre Bedeutung für die Konzeption des »Hyperion«. Walter de Gruyter, 1990 – books.google
