mailtje van esther
Hoi Morris,
Tja, wat moet ik terugschrijven. Ik ben helemaal stil en ook wel emotioneel (in positieve zin) geraakt door je bijzonder mooie en heel herkenbare/duidelijke verhaal.
Duizend complimenten voor je mooie uiteenzetting
Dus jij ziet dat het bij mij nog leeft?
Ik heb geen last in een winkel. Daar vind ik ook gelukkig niks vies.
Wat ik, net als jij, heel erg doe, is dat spiegelen aan andermans gedrag. Dat is inderdaad een geweldig goede methode. Daarom heb ik in mijn flat (net las jij?) ook de meeste last van mijn klachten….ik kan me daar nl niet spiegelen aan anderen. En als ik me onrechtvaardig behandel voel, dan kan ik met die dwangstoornis goed in de problemen komen. Misschien is dat wel de grootste trigger.
De laatste 2 jaar van mijn leven heb ik eerst weer moeten ontdekken dat ik kon werken en nu merk ik, dat werken ook voor mij zo ontzettend heilzaam werkt. Het moet dan wel werk zijn waar ik mijn hoofd bij moet gebruiken….dan krijgt "het" nauwelijks een kans of wordt zelfs tijdelijk geheel op non-actief gezet.
Nu ben ik er van overtuigd dat ik nog heel erg kan schaven aan mijn ziekelijke neigingen. Wanneer ik perspectief zie mbt mijn toekomst, dan verdwijnen de klachten ook als de bekende sneeuw voor de zon. Daarom ben ik ook gestopt met mijn vrijwilligerswerk….dat was werken op de automatische piloot geworden en geen zicht op (geldelijke) waardering.
Zingeving kunnen geven aan je leven is ook zo belangrijk voor mij. Waardering en je gerespecteerd voelen, dat heb ik nodig en dan gaan die "wasneigingen" steeds minder aandacht vragen, in ieder geval kan ik ze dan de baas blijven.
Genieten van het leven, ga ik steeds meer doen..een langzaam proces…maar het is er steeds meer
Het is heel herkenbaar dat als je moe bent van werken, je inderdaad geen zin meer hebt in al die rituelen. Als ik na een lange dag werken thuis kom, douche ik me veel korter dan normaal, amazing!! nietwaar?
Verder ga ik je mail straks opslaan, want er staan zo'n geweldig mooie dingen in….echt waar Morris. Hulpverleners kunnen dit niet op papier zetten. Voor de zekerheid sla ik hem ook nog op op een diskette, een beetje controle kan geen kwaad, toch? 😉
Mooi wat je schrijft over die instincten/overtuigingen en weer leren vertrouwen dat je het wel weet en dat het er niet toe doet of je schoon bent (en wat is schoon??). Het almachtige monster in mij is al aardig terrein aan het verliezen en ik ga ervoor om hem steeds minder toe te laten.
Als ik in de problemen kom, dan ga ik direct jou mail lezen….een groter compliment kan ik je niet geven en als we elkaar de volgende keer zien, dan is het eerste wat we doen: ELKAAR DE HAND GEVEN.
Jouw mail is een grote troost voor mij en al vind je jezelf geen lichtend voorbeeld, bij mij gaan er nu toch wel allerlei lampjes branden.
bedankt,
groetjes Esther
(naam is fictief, Morris!)
