Een Spinozabundel van Albert Verwey

0
465

In afwachting nog van het boek dat ik besteld heb, maar nog niet ontving, Gerlof Verwey, Johannes W. van Hulst: De dichter en het Boek. Albert Verwey (1865-1937) [cf blog] ontdek ik heden n.a.v. een reactie van Henk Keizer die mij naar nadere informatie over idea rei singularis op zoek deed gaan, een bundel uit 1935 van Verwey met Spinozistische motto’s. Die bundel zal in dat boek wel aan de orde komen, neem ik aan. Het betreft de bundel Het lachende raadsel uit 1935, dat drie afdelingen kent.

De  eerste afdeling, "Beperkingen", heeft het motto: Mens se ipsum non cognoscit nisi quatenis Corporis affectionum ideas percipit. [Ethica 2/23, hetgeen er niet bij staat)

De tweede afdeling, "Bij de Dood van een Vriend", heeft het motto: Nihil certo scimus bonum esse nisi id quod ad intelligendum revera conducit. [vinden we in 4/27d, hetgeen er eveneens niet bij staat]
Al eerder had ik een blog over deze tweede afdeling, maar het toen niet over de motto's bij de andere afdelingen gehad.

De derde afdeling, "Triomfen", draagt het motto: Unaquaeque cujusque corporis vel rei singularis actu existentis idea Dei aeternam et infinitam essentiam necessario involvit. [dit is propositie 2/45] Uit die laatste neem ik een gedicht, waarna ik vertalingen van die stelling geef.