Deze keer verscheen pas 's middags in The Guardian het stuk in de reeks van filosofe Clare Carlisle over Spinoza – deze keer het zesde: Understanding the emotions.
Ik vind het heel knap hoe ze in kort bestek een behoorlijk trefzekere impressie weet te geven. Zie hoe ze, nadat ze de conatus, die onze essentie is, geïntroduceerd heeft, schrijft: “By using the traditional concept of essence in this idiosyncratic way, Spinoza gives it a new sense of activity and dynamism. In his philosophy, "what a thing is" becomes identical with its power, its energy, its force of life.
Even vreesde ik dat ze de mist in ging met te schrijven dat ook droefheid (sadness) actief kan worden, maar dat komt snel goed en aan het eind van die alinea blijkt dat het goed begrijpen ervan droefheid doet omslaan in vreugde.
